Bonjour! W dniu 15.10 zakończyliśmy oficjalnym spotem kolejny rok tuningowych zmagań. Na podsumowanie sezonu będzie jeszcze czas, teraz chcielibyśmy przedstawić Wam jak spędziliśmy ostatnią niedzielę.

Na godzinę przed oficjalnym rozpoczęciem kilku z nas pojawiło się już na terenie Hotelu Kosmonauty by czekać na pierwszych uczestników. Niektórzy zaczęli od niedzielnej kiełbaski i piwka, inni biegali z aparatem w ręku.  Podczas naszego spotu „za płotem” trwało coś na zasadzie… rodzinnego pikniku. Nasze pomniki na pewno różniły się od samochodów, którymi przyjechali rodzice ze swoimi pociechami. Co chwilę usłyszeć mogliśmy „ale to przecież nie pojedzie / pacz Brajanek, przecież tym to na osiedle nawet nie wjedziemy, tata nie może mieć takiego autka / Dżesika odejdź, nie rysuj Panu drzwi tymi cekinami.. córcia, chodź”. Zwycięstwo należy do Pani, która bardzo uśmiała się, gdy na czerwonym Nissanie 350Z zobaczyła napis „CIOCIA-JOLA”.. zapewne skojarzył się jej z napojem, którym często zabarwia drina podczas piątkowego melanżu. (#granny)

Pogoda dopisała niczym podczas romantycznego zwiedzania Paryża.. Żar lał się z nieba niczym sake na OSSP, w skrócie.. „wymarzona”, jak śpiewa zespół MIG.

Pomijając ważne elementy, którymi są auta, jedzenie czy % tak naprawdę to Wy stworzyliście to wydarzenie. Nie wymienimy wszystkich, ale wiemy, że odwiedzili nas członkowie takich ekip jak: VAGPLAYERS, Stance Syndicate & Carr Glan, RACEISM, Low-Et, Best-Performance, delegacja z „na” Głogowa i Zastęp Straży Pożarnej w postaci Arena ekej ej #GEDEICHSELT.

Ostatnie  podśmiechujki na żywo w tym roku oraz powrót do wydarzeń z całego sezonu sprawiły, że na naszych twarz cały czas gościł uśmiech.

Jedną z atrakcji spotu był „całus w ciemno”.. Brzmi zachęcająco, ale niech Was to nie zmyli! Stojąc w kilkuosobowej grupie podchodzi Paweł (ksywa JEMIOŁ) z … jemiołą i nie było już odwrotu, musieliście polecieć w soczystego, francuskiego ślimaka. Szczęście mieli Ci, którzy trafili na swoje kobiety / po prostu kobiety.. inni niestety mieli gorzej, if u know.. :D

Gdy wszyscy zaczęli się rozjeżdżać, Ci którzy zostali mogli zamoczyć nogę w jeziorze lub cyknąć sobie pamiątkową fotkę. Z kąpieli skorzystał tylko Dyziek, pod samolotem było już nas więcej, załapały się nawet auta.

W imieniu całej ekipy chcielibyśmy podziękować wszystkim, którzy zjawili się na naszym spocie chociażby na chwilę porzucając obowiązki codziennego życia. Mamy nadzieję, że przez te kilka godzin poczuliście się jak w Lipcu na naszym Czillen am grillen…

„…bo najważniejsze w tym wszystkim nie są projekty, a ludzie, którzy je realizują i pasja, która je rodzi.”

Tekst: Pezet & Urbi

Zdjęcia: Rafał Niedźwiecki Photography

WrocLOW ARMY

Na kilka tygodni przed zlotem popełniliśmy filmik promocyjny, którego troszkę się obawialiśmy. Chcieliśmy ponownie zrobić coś „po naszemu”, nie do końca będąc pewnym czy zostanie to dobrze odebrane. Zamiast sztampowego pokazywania miejsca i aut – postawiliśmy na zaaranżowaną, w klimacie filmów mistrza Tarantino, scenkę „ubijania dilu pod dobry event”. Obawy były całe szczęście niesłuszne i teaser został odebrany pozytywnie zbierając pochlebne recenzje między innymi na jubileuszowym i ostatnim Vag Evencie, słynącego z najlepszych produkcji video oddających klimat własnego wydarzenia, który nomen omen był źródłem inspiracji wszystko co dobre na polskiej scenie tuningowej.

Tegoroczna edycja różniła się nieco od poprzednich. Oprócz głównego trzonu i zamysłu na imprezę czyli hip-hopowej oprawy, nacisku na niepowtarzalny klimat w odcięciu od betonowego miasta czy kilku niuansów odróżniających Czillen od innych zlotów pojawiły się drobne zmiany. Przede wszystkim logistyczne. Po raz pierwszy zdecydowaliśmy się na otworzenie bram dla uczestników już w piątek. Mimo, iż nie był to typowo oficjalny dzień zlotowy a kapryśna pogoda dała nam w kość podczas kilkudniowych przygotowań – to na terenie Toru zjawiła się całkiem pokaźna liczba aut i uczestników. Bardzo miłym akcentem było pojawienie się niemieckiej ekipy Keep Rusty. Chłopaki przemierzyli kawał drogi tylko po to by poczillować z nami w piątek i w połowie soboty, wzywani obowiązkami, załadować się na lawety i wrócić do domu. Szacunek za to, że przemierzają tak wielki dystans by choć na chwilę móc pobawić się z nami. Co do tematu piątku, który nie był stricte oficjalnym dniem zlotu to postawiliśmy na wieczorne kino tuningowe oraz lekką inte%rację. Zwiększyliśmy teren jaki był do dyspozycji uczestników, doszedł wydzielony plac dla wystawców i sponsorów, pojawiła się główna scena z prawdziwego zdarzenia, którą zakotwiczyliśmy w zupełnie innym miejscu co dało nowe możliwości rozlokowania i prezentacji projektów jakie mieliśmy przyjemność gościć. Rozrosła się również strefa gastro, która przez żołądek podbijała serca uczestników. A żeby wątroba nie była zazdrosna o wcześniej wymienione organy zainstalowaliśmy po raz pierwszy drink bar, który był ochoczo odwiedzany przez tłumy zlotowiczów.

Lipiec już tradycyjnie nie rozpieszczał nas pogodą podczas przygotowań. Hektolitry wody jaką przyjął przed zlotem teren napawały pesymistycznymi myślami. Dziwnym trafem jednak co roku, podczas głównych dni imprezy, ta deszczowa aura za sprawą magicznej różdżki zmienia się w bardzo słoneczny dzień więc chyba ktoś „tam na górze” lubi poczillować z WrocLOW ;) Sobota, wraz z pierwszymi promieniami przebijającego się nieśmiało Słońca przywitała nas coraz większymi kolejkami na bramie wjazdowej. Kolejny raz uczestnicy zlotu pokazali, ze chcą nam zaufać i stać się częścią tego cziloutowego mixu tuningowych styli. Tegoroczna edycja okazała się rekordowa jeśli chodzi o frekwencję. Niespełna 250 aut, które zjawiły się na Partynicach to przekrój sceny wzdłuż i wszerz. Bez restrykcji o znamionach fokusowania na danej marce czy stylu modyfikacji. Takim sposobem pojawiły się prawdziwe perełki jak Nissan 300zx, Lotus Europa, Mazda RX7, rozmaite odmiany Porsche, Nissanów, muscle caróy, supersamochody pokroju Lambo czy McLarena, rodzima motoryzacja rodem z PRL z odrobiną nowoczesnego sznytu, wiodące prym auta z koncernu VAG, Bety, Miety, Francuzy i Japońce. Takie trochę multi-kulti tylko bez imigrantów ;)

Nowinką w wyglądzie terenu było nie tylko umiejscowienie sceny ale i stworzenie wydzielonej strefy wystawców, na której mogliśmy podziwiać pokaźne ekspozycje naszych partnerów z Carr Glan & D1CK, 4ohmy, Ultracoat, VagTune, Malowanie.felg, VW Classic Parts, Autoserwis Luboń, ANB & ADBL, Waiss, Dobreoleje, Odjazdowe Naklejki czy Stolarni Braci, która w tym roku oprócz zbudowania klimatycznych paletowych wypoczynków przygotowała również box, w którym co rusz pojawiały się resoraki w skali 1:1.

Dla urozmaicenia przebiegu samego zlotu postawiliśmy na kilka motywów, które zahaczają poniekąd o kulturę samochodową, hip hopową i przeplatającą się przez codzienne życie i pasje, którymi żyjemy poza miłością do tuningowania aut. Oprócz rzecz jasna muzycznej oprawy w rytmie HH, za którą odpowiedzialny był na co dzień współpracujący z Sitkiem przy trasie „Wielkie Sny Tour” Wiktor Unton mogliśmy dostrzec między innymi tworzące się przez cały dzień graffiti autorstwa NoNames, wystawę prac CarSplash Art przygotowaną przez dobrze znanego z poprzednich Czillenów Michała Koziołka. Możecie go kojarzyć chociażby z prezentowanych w poprzednich latach innych jego inicjatyw takich jak projekt New Warsaw, pokazy rowerowe czy studio rysunku Koziołekdesign. Nie mogło zabraknąć też wyskalowanego driftu, w tym roku w wykonaniu śląskiej załogi Illegal-D oraz pokazu siły by Street Workout Oława. Szkoda niestety, że z przyczyn technicznych nie doszło do skutku zaaranżowanie studia tatuażu jakie mieliśmy w planie za co bijemy się w pierś bo wiemy, że wielu z uczestników na to czekało.

Z atrakcji stricte samochodowych nie mogło zabraknąć oczywiście scenicznych pogadanek czy dobrze wszystkim znanych stałych i sprawdzonych elementów każdego zlotu – bitwy powietrznej oraz wyboru najniższego auta zlotu wyłonionego metodą limbo. Obie konkurencje miały typowo lajtowy charakter i przysporzyły sporo funu zarówno oglądającym jak i biorącym czynny udział w tych „zawodach”. Jednak z biegiem czasu i wraz z zachodzącym słońcem, gdy impreza z otwartej dla zwiedzających powoli stawała się imprezą zamkniętą – żarty się skończyły ;) Do „walki” przystąpili prawdziwi gladiatorzy rozpoczynając ponad godzinne, ogniowe show, na które czekali wszyscy poza końmi ;) NSK – nocne straszenie konia było wisienką na czillowym torcie i tym na co każdy zwyrol czekał od momentu przekroczenia bram. Mistrzem ceremonii był pomysłodawca tego typu gier i zabaw grupowych czyli Norus z ekipy OldschoolSuicide, który wprawnie i zawodowo poprowadził rywalizację. Naprzeciwko siebie stanęło kilku ogniomistrzów z całej Polski dając pokaz godny noworocznego strzelania na Times Square. Bezapelacyjnym zwycięzcą został Emil ze StylePoznań, którego uturbione Corrado pozostawiło na polu walki pokonanych Dyźka, Rzadkiego i całą resztę katów. Nad całą zabawą czuwał zastęp OSP pod przywództwem Arena, dzięki któremu wszystko odbyło się bez niepotrzebnego dodatkowego pożaru ;) Po podgrzaniu atmosfery wydechami przyszedł czas na wieczorne afterparty. Mogliśmy między innymi podziwiać beatboxowy show w wykonaniu Krzyśka a.k.a. Bobo, który wmiksował się w koncert Ekipy HiFi na czele z Dioxem i Czarnym a następnie nakręcić zabawę do ostatniego żywego na placu boju. Z racji, że relację mogą czytać nieletni nie opublikujemy nagrań i niektórych zdjęć z #PARTYNICE. [CENSORED]

Niedziela. Była chyba najcięższą ze wszystkich trzech edycji. Widząc zmęczenie sobotnim melanżem na twarzach uczestników postanowiliśmy okroić zaplanowane na ten dzień wydarzenia i w miarę jak najszybciej przejść do wręczenia nagród. Poprzedziły je jednak loterie fantowe, między innymi charytatywna na rzecz jednego z kolegów z Oldschool Squadu. Jeśli chodzi o same nagrody to było ich wyjątkowo dużo co przełożyło się na aż półtoragodzinną ceremonię rozdania wyróżnień. Każdy z partnerów, czy ekip wspierających chciał wyróżnić najlepsze auto ich zdaniem do tego doszło nasze TOP 14, z którego sami zainteresowani wyłonili najlepszą siódemkę trzeciej edycji CAMG, która otrzymała unikatowe statuetki w kształcie leżaczków WrocLOW, pakiet kosmetyków od Auto na Blask i ADBL oraz torbę upominków od FLGNTLT.

Trzecią edycję Czillen am Grillen odbieramy bardzo pozytywnie. Ciekawi nas też Wasz odbiór tego co serwujemy. Liczymy na feedback zarówno od uczestników jak i wystawców ze wskazówkami, konstruktywną krytyką i pomysłami byśmy mogli jeszcze lepiej wyjść na przeciw oczekiwaniom jakie pokładacie w Ekipie WrocLOW. Niezmiernie cieszy i motywuje nas Wasze zaufanie, wiara w to co robimy dla Was i dawanie od siebie tego co najważniejsze czyli bijącego od każdego zlotowicza pozytywnego podejścia i zabawy na najwyższym możliwym poziomie pomimo różnic wynikających ze sposobu modyfikacji aut, doboru samej bazy pod tuning czy zasobności sakwy ze złotem. Dla takich 3 dni w roku i dla takich kolegów, znajomych, przyjaciół warto zasuwać 365dni i wypruwać z siebie żyły. Niesamowita mobilizacja i coraz większe wymagania z Waszej strony powodują u nas natłok myśli w stylu „podczas następnej edycji musi być zdecydowanie lepiej”. Co się z tym wiąże? Mamy bardzo trudny i ambitny plan, który póki co musi pozostać niespodzianką. Dużą niespodzianką, nad którą pracujemy już od momentu posprzątania placu po CAMG17. Co to będzie i czy trafi w gusta starych Czillenowców jak i tych, którzy będą chcieli zjawić się pierwszy raz? – We’ll see – jak mawiają Rosjanie ;) Cieszy, nas organizatorów to, że coraz więcej tuningowych freaków z Polski jak i z zagranicy chce z nami współpracować i dawać z siebie jak najwięcej zaangażowania w finalny produkt jakim jest zlot o nazwie Czillen am Grillen. Bo WrocLOW to w gruncie rzeczy nie tylko kilkanaście osób spinających wszystko klamrą ale każdy, kto bierze czynny udział czy to jako kierowca, zlotowicz, reprezentant mediów, partner czy sponsor! I za to wielkie ukłony! A my podwijamy teraz rękawy i zapier%@!amy z przygotowaniem kolejnego niezapomnianego weekendu!

Na koniec zapraszamy do odpalenia w najwyższej jakości oficjalnego filmu stworzonego ponownie przez duet Wojtek Rutkowski & Michał Menartowicz. Przenieśmy się raz jeszcze na Czillen am Grillen 2017 – Enjoy!

SPECJALNE PODZIĘKOWANIA DLA:

PARTNERZY: WAISS X Koziolekdesign X Carr Glán – Auto Detailing X FLGNTLT
SPONSORZY: Auto Na Blask Kosmetyki Samochodowe Poznań X odjazdowenaklejki.pl X Stolarnia Braci X P H U MIKAR malowaniefelg.com X dobreoleje.pl X 4ohmy.pl X Ultracoat X Vagtune.pl chiptuning X ADBL X Auto Luboń Serwis VAG X Volkswagen Classic Parts Polska
CREWS: Dub It Tuning Festiwal X Dropped Familia X Old School Squad X Stylepoznan X Wolfsgruppe X LOW is CULT X Low Cartel X KeeP RusTy X OldSchoolSuicide
MEDIA: photo-car.pl Fotografia motoryzacyjna Grzegorz Zieliński X Rafał Niedźwiecki Photography X StanceSyndicate X Anna Gejda Photography X VOLXZONE X BRTK. X Miejsca we Wrocławiu, o których nie miałeś pojęcia. X Low-et
LIFESTYLEZONE: Black Death Tattoo&Piercing X Street Workout Oława X Illegal-D X Driftownia X Pokazy rowerowe X No names X Tor Kartingowy Le Mans
MIEJSCE: Wyścigi konne. Wrocław
CAR WASH: QSS – quick spa & service

ORAZ CAŁEJ ZAŁOGI WROCLOW!

Pełna galeria zdjęć niebawem na FB. 5!

Tekst: Kamil „Cegieł” Cegiełka
Zdjęcia: Anna Gejda Photography X BRTK. X Rafał Niedźwiecki Photography X photo-car.pl Fotografia motoryzacyjna Grzegorz Zieliński

W dniach 7-9 lipca tuningowa Polska była zmuszona na chwilę się podzielić. Znaczna większość ekipy wL wybrała VAG Event w Żerkowie, inni we Wrocławiu zjawili się na „THE EVENT” organizowanym przez ekipę RACEISM. Każdy z nas wie czego spodziewać się po danej imprezie.

Pierwsze projekty pojawiły się na stadionie już w piątek co było tylko zapowiedzią tego co będziemy mogli oglądać przez kolejne dwa dni. Na dobry początek cztery sztuki RWB, jak dla mnie w kolejności .. Granatowy, szary, czerwony i przeSZTOS .. biały!

.. dzięki uprzejmości Filipa mam nawet zdjęcie.. :D

Sobotni poranek to nic innego jak paraliż miasta, wszystkich myjni w okolicy stadionu, co chwilę mijały nas najgrubsze projekty powodując skręcenie karku u większości ludzi na ulicy. Dzieci ze szczęścia tupały nogami, a starsi ludzie nie wiedzieli nawet co to za potwór przed chwilą przejechał.. W całym evencie świetne jest to, że każdy znajdzie tutaj coś dla siebie – chcesz KLASYKI? Są. NEW WAVE? Noł problem. POSZERZONY GT-R? Yes. Szurające DRIFTowozy? Również!

Od Malucha, po Audi R8 przez golfy różnej generacji, Lexusy, Mazdy, Mercedesy, BMW, Audi …. bez ograniczeń!

Teren większy niż w zeszłym roku sprawił, że mogliśmy oglądać więcej samochodów, a przejście z jednej strony stadionu na drugą zajmował sporo czasu zwiedzającym, a co dopiero fotografom. Przyznam szczerze, że czasami dochodziłem do wniosku, że jest za dużo aut i na prawdę nie wiem jak bardzo musieli wysilić się sędziowie by wybrać te najlepsze. Zadanie trudne, ALE to tylko pokazuje jak cenioną imprezą jest zlot tworzony przez ekipę RACEISM. Wrocław odwiedzili nie tylko Niemcy, Rosjanie, ale także np. Włosi.

Myślę, że jest to najlepszy dowód na to, że polska scena tuningowa ma się bardzo dobrze i na pewno nie mamy czego wstydzić się na arenie międzynarodowej.

THE EVENT to nie tylko stojące na placu auta, to także m.in. Drift pod szyldem „NEXT LEVEL”.

Kłęby dymu unoszące się nad stadionem to sprawka Drifterów, którzy nie szczędzili opon i robili na prawdę wyśmienite show. Także tutaj mogliśmy oglądać świetnie spasowane auta, dodatkowo lecące bokiem, a umiejętności kierowców robiły ogromne wrażenie – to nieodłączny element THE EVENT, który jest dodatkową odskocznią od „pomników” .

Pod względem projektów THE EVENT to zdecydowanie jeden z najlepszych zlotów nie tylko w naszym kraju, ale także w Europie. Kolejki przed bramą, hotele rezerwowane od razu po podaniu daty to klasyk.

Oprócz wspaniałych projektów możemy oglądać także piękne panie i stoiska sponsorów, przy ktorych mogliśmy oglądać najnowsze części, felgi, splittery, etc. i zdecydowanie najważniejszy element.. WY.

Ten event również tworzą ludzie, a co za tym idzie impreza, która trwa we Wrocławiu przez kilka dni. Patrząc na Wasze zmęczone twarze można rzec, że hasło ” GO HARD ” sprawdza się nie tylko przy autach :D

Jest to obowiązkowa pozycja dla fana najgrubszych projektów więc śmiało mogę napisać DO ZOBACZENIA ZA ROK.

Rafał „Pezet” Niedźwiecki
GET LOW BRO
Zdjęcia:
Rafał „Pezet” Niedźwiecki
Grzegrz „Shibby” Zieliński

Wielu z nas ma coś takiego, że gdy jest w szkole podstawowej, później średniej to nie trawi tego okresu jak diabli. Jednak upływ lat a przypływ obowiązków odkopuje wspomnienia. Zaczynamy tęsknić za tym co było kiedyś. Wracają wspomnienia z czasów, które siłą rzeczy sami przed sobą zaczynamy bardziej celebrować i analizować z nieskrywanym uśmiechem na twarzy. Te wszystkie lata 80-te i 90-te przeżywające obecnie swój renesans wzbudzają w nas dozę zadumy, przypominają błogą beztroskę i pozytywne nastawienie oraz wartości przekazane przez osobiste ideały, które ukształtowały nas jako osoby dorosłe.

Jakie ma to odniesienie do zlotu, o którym jest ten wpis? Otóż gdy osoby z tego pokolenia, (które wychowywało się w czasach nieskażonych zalewem zachodniej papki, z wpojonymi rodzinnymi i dobrymi wartościami, osoby które spędzały wolny czas na boiskach a nie przed komputerem, dostawały bęcki za nabrojenie czegoś a nie skarżyły rodziców do opieki za to, że nie mają iphone’a) – dorosły, zdobyły swoje prawo jazdy, nabyły pierwszego golfa, zaczęły kształtować swoje zainteresowania podlane dobrym nawozem i przenosić na grunt pasji motoryzacyjnej – stworzyły coś co zmieniło tamte czasy na Polskiej scenie tuningowej. Coś co uformowało ścieżkę dla przyszłych pokoleń człapiących dzielnie tą ugruntowaną drogą niezależnie od marki jaką umiłowały. Spośród kilku tandetnych i pierwszych komercyjnych zlotów jakie odbywały się na początku nowego milenium wytworzyło się coś innego. Coś co miało się odróżniać i miało nieść niespotykaną dotąd jakość. Coś co miało się kojarzyć z czymś trudno dostępnym. Czymś, na co trzeba było sobie zapracować dobrym podejściem do modyfikacji aut niczym na klocki lego w dzieciństwie za dobre zachowanie i wyniki w nauce.

Idea Vag Eventu i niespotykana wcześniej w naszym kraju selekcja aut z miejsca stała się tak kontrowersyjnym jak i udanym zabiegiem. Staranne podejście do selekcji sprawiło, że z edycji na edycję Żerków stał się miejscem najbardziej prestiżowego zlotu w Polsce a niebawem i w tej części Europy. Dostać się na VE, dla mnie osobiście na początku przygody z tuningiem, było czymś nierealnym. Czymś do czego sprowadzały się wszelkie myśli gdy zaczęło się poważniej dumać nad budowaniem własnego auta. Udało mi się być na pięciu, bądź sześciu edycjach. Początkowo w roli widza. VE był jednym z tych zlotów, który mnie osobiście ukształtował i rozbudził miłość do Volkswagenów. Samoistnie przerodziło się to w poszukiwania auta, które w domyśle miało być cywilnym wozem rodzinnym a po kilku latach stało się czymś na miarę projektu, który można by było spróbować zgłosić na najważniejszy dla miłośników auta dla ludu event. Pierwsze próby dostania się autem – mimo, iż nieudane – nie zniechęcały do tego by odwiedzać imprezę w charakterze widza aby na własne oczy przekonać się ile brakuje i z kogo czerpać inspirację. I to jest chyba właśnie to co chcieli uzyskać organizatorzy stawiając na niezrozumiałą wówczas a tak oczywistą obecnie – selekcję aut biorących udział w wydarzeniu. Znacznie poprawiło to jakość budowanych projektów i zmobilizowało wielu pasjonatów do wybicia się ponad szarą bądź ulepioną w złym stylu rzeszę aut jeżdżących na „otwarte” imprezy. Nie chce mi się poruszać wątku hejtowania „imprezy zamkniętej” bo całe szczęście jej zwolennicy sukcesywnie wykruszali się z bycia ograniczonym na umyśle bądź wymarli jak mamuty i dziś są na marginesie sceny tuningowej stojąc smutno pod jakimś Tesco i plując jadem jak to mają swoim cebulowym zwyczaju.

Rok 2017 to rok wyjątkowy dla Ekipy Wolfsgruppe. 10-ta edycja kultowego Vag Eventu gdzieś w kuluarach była określana mianem tej finałowej, po której Przemo wraz załogą zawieszą buty na kołku. Gdy plotki zostały potwierdzone przez główne źródło – „w narodzie” zapanowała konsternacja – co później? Ale i swego rodzaju pospolite ruszenie na zasadzie – „musimy tam być!”. Dotyczyło to zarówno starych wyjadaczy, którzy od samego początku zjawiali się na terenie MCT Żerków jak i osób, którym do tej pory jeszcze nie było dane zawitać na VE i uznały, że to ostatni dzwonek by móc dopisać to wydarzenie do swojej osobistej listy. Ekipa WrocLOW również w tym roku postanowiła ruszyć w całkiem nieodległą podróż by godnie zaprezentować się na ostatnim(?) Vag Evencie w historii.

MCT od samej bramy przywitało swojskim i rodzinnym klimatem. Dobrze znane twarze w starych i nowych projektach, które w tym roku zjawiły się w rekordowej liczbie ponad 300 nie zawiodły! To co od lat charakteryzowało imprezę to symbolika i nadawanie niemal rytualnych znaczeń dla poszczególnych punktów imprezy. Na stałe do harmonogramu weszło piątkowe odsłanianie plakatu będącego motywem przewodnim danej edycji wraz z głównym motto. W tym roku przywitały nas dwie twarze, dzięki którym zlotowicze jeżdżą czym jeżdżą i zjawiali się przez 10 lat na Vag Evencie. Były to twarze Erwina Komendy i Ferdinanda Porsche – zasłużonych person w historii wokółvolkswagenowej motoryzacji. Tym razem oprócz premiery plakatu mieliśmy też prezentację wypuszczonego do druku pierwszego numeru Magazynu Volxzone, który w świetnie przygotowanej szacie poświęcony był w znacznej mierze również imprezie, na której miał swoją premierę. Mocne koneksje łączące od lat Wolfsgruppe i VLXZONE widać było na każdym kroku chociażby w kontekście przygotowania grafik i marketingu ale przede wszystkim we wzajemnych relacjach, szacunku i zaangażowaniu obu stron w organizacje ostatniego Vag Eventu.

Sobota to jak zawsze start imprezy na pełnych obrotach i zapełnianie placu samochodami, mimo iż już w piątek zjechało się ich nadzwyczaj dużo! Mnogość ludzi, ekip, aut i to nie tylko w klasycznym stylu do czego przyzwyczaił charakter zlotu ale i tych troszkę nowszych mimo odbywającego się równolegle Raceismu wzbudził podziw. Ruszyły zapoczątkowane w tym miejscu przed laty wywiady z właścicielami aut oraz z osobistościami polskiej sceny na tematy ważne i ważniejsze dotyczące jej wyglądu i przewidywań na przyszłe lata. Nam też udało się zawitać na scenie gdy zostaliśmy wywołani by porozmawiać o zbliżającym się zajęczymi susami naszym Czillen am Grillen, który mieliśmy przyjemność zorganizować dla Was dwa tygodnie temu. Dziękujemy organizatorom za możliwość zaprezentowania naszej imprezy oraz za dobre słowa zarówno odnośnie poprzedniej edycji jak i filmu promującego CAMG17. Prezentacje i rozmowy przeplatane były kapryśną pogodą, co też miało swój urok. W tak zwanym międzyczasie można było zrobić taktyczne wycieranie aut uciekając przed rzeszą znajomych, którzy chcą chwilkę p%rozmawiać.

Nam udało się zrealizować również sesję z wyróżnionym przez nas oraz Auto Na Blask Audi należącym do Szumiego. Oczywiście na sesję nie mogliśmy wybrać miejsca innego niż to. Najbardziej kojarzący się z Żerkowem stary dworzec kolejowy. Wywiad z Szumim oraz zrealizowaną przez Anię Gejdę sesję jego auta będzie można zobaczyć na naszym blogu w cyklu „Na dzielni u…”.

Gdy w sobotni wieczór w Żerkowie zapada zmrok, zaczynają się dziać rzeczy magiczne. Zewsząd słychać strzały a ksiądz proboszcz jeżdżący Porsche za mszowe święci silniki by ich wytrzymałość wzrosła +100 do overala. Wszystko to co się działo dobrze znamy z lat ubiegłych tak samo jak wieczorną imprezę pod sceną do białego rana. Jednak w tym roku te znane i lubiane punkty programu nabierały jakby nowego znaczenia i przyciągały do siebie tłumy. Tłumy pojawiły się również na niedzielnym rozdaniu nagród, które było bardzo wzruszające i co chwilę przerywane brawami nie tylko dla wyróżnionych aut i ich właścicieli. Łamiącym się głosem, postawiony naprzeciw oczekiwaniom wobec całego Wolfsgruppe Przemo oznajmił – „nie wiem co będzie i jak to będzie wyglądało, nie wiem w jakiej formie ale… zdecydowaliśmy zablokować ten termin na przyszły rok…” co wywołało wśród zebranych prawdziwą owację na stojąco. Cały weekend i ostatnią edycję spięło klamrą pamiątkowe zdjęcie i piątki skierowane w górę ku pamięci ŚP Carlssona, który zerkał na nas wszystkich i z pewnością uwiecznił to na swoim aparacie!

Jaka będzie przyszłość polskiej sceny tuningowej bez Vag Eventu? – ciężko wyrokować. Przy nadmiarze imprez w kalendarzu zlotowym luka (jeśli chodzi o datę) zostanie z pewnością zapełniona ale na milion procent nie zostanie powtórzony klimat, jakość oraz rodzinne spędzanie czasu wśród ludzi zjeżdżających się z najdalszych zakątków Polski w jednym celu. By wziąć udział w jedynej prawdziwej i sensownej imprezie przeznaczonej wyłącznie dla miłośników aut należących do grupy VAG. Czy ktoś pokusi się o stworzenie mocno zamkniętej tematycznie imprezy oraz skupionej wyłącznie na ugoszczeniu kierowców, bez miliona hostess, przepychu i tysięcy zwiedzających i będzie to miało odpowiednią klasę? Wreszcie co zrobi sama załoga Wolfsgruppe? W niezwykle emocjonalnym zakończeniu zlotu zostało zasiane ziarenko nadziei. Przemo targany myślami „co dalej?” stwierdził, że datę na przyszły rok tak czy siak trzeba zarezerwować. A co będzie? Raczej nie będzie to stricte VE ale może coś zupełnie innego i klasowego znakowane logiem Wolfsgruppe. Czas pokaże. Vag Event i jego spuścizna z pewnością są zaszczepione w sercach „ludzi starej daty” oraz części przedstawicieli młodego narybku, który miał jeszcze okazję pojawiać się na kilku ostatnich edycjach „adwentu”. Miejmy nadzieję, że klimat i przekazywane dobre wartości jeśli chodzi o podejście do tematu modyfikacji VAGów na tyle im się spodobał, że odpowiednio ukierunkowani będą przez kilka lat podążać dobrą drogą po mapie Polski z pineskami powbijanymi w miasta, w których odbywają się, niekoniecznie największe – ale najlepsze zloty. Nawiązując do rozmaitych haseł przewodnich Eventów z Żerkowa – pamiętajmy o korzeniach, szanujmy przodków i liczmy na to, że Wilka i tak będzie ciągnęło w stronę lasu! ;)

Zdjęcia: Anna Gejda
Tekst: Kamil „Cegieł” Cegiełka

GET LOW BRO!

Eoouuuyyuyeeuue!

Wszyscy wiemy jak ważną rolę w naszym życiu odgrywają bliscy – rodzina, przyjaciele i możliwość spędzania z nimi wolnego czasu gdyż nie samym tuningiem i pracą człowiek żyje.

Od kilku lat w naszych kalendarzach pojawia się pewna magiczna data, w tym przypadku 9-11 czerwca – termin, w którym bierzemy wolne, robimy listę zakupów i uderzamy do Wilczyna na spotkanie z przyjaciółmi, którzy często są z zupełnie innej części kraju. Impreza zaczyna się w piątek i kończy tak naprawdę.. w niedzielę rano.

Ów ośrodek zamienia się na chwilę w tuningowe miasteczko, niewielki plac z kostki gdzie stoją nasze projekty, domki i budka z kebsem.. To wszystko i tak nie jest najważniejsze …

Od pierwszej edycji OSSP zyskało masę fanów, kto raz tam pojechał nie żałuje i chce więcej. Pełen czill, ziomkowie + najlepsze projekty, krótkie pogawędki na scenie, bitwa powietrzna i coś na co wszyscy czekają – NOCNE STRASZENIE WIEWIÓRY.

Po przyjeździe w piątek i rozlokowaniu się po domkach odpaliliśmy piwko i grille, zbijaliśmy piątki z uczestnikami zlotu .. oficjalnie zaczęliśmy OldSchoolSuicide Party 2017.

W sobotę pogoda płatała nam figle, trochę deszczu, trochę słońca, ale mimo to odbyły się prezentacje i air battle. Wszystko to jak zwykle wypełnione humorem i bez jakiejkolwiek napinki.

Po godz. 20:30 rezerwowy skład polskiej reprezentacji (z graczami takimi jak Robert Lewandowski czy Kamil Grosicki) rozgrywał mecz (taki prawdziwy, na stadionie z murawą, piłką i dwiema bramkami). Wszyscy wspieraliśmy naszych orzełków i udało się wygrać, ale to tylko jedna z dwóch bitew rozgrywanych tamtego wieczoru.

Reprezentacja WrocLOW czyli oficjalny, pierwszy skład Polski odbywała wtedy zgrupowanie kadry (%) w Wilczynie i nie było zmiłuj.. Sake lało się strumieniem, miałem przez chwilę wrażenie, że każdy przywiózł „flaszkę niedopitkę” i talizman nieśmiertelności..

#NSW zaczęliśmy od razu po meczu naszych rezerwowych i tu również nie było lekko. Popis dali m.in. gracze tacy jak Świetlik, Urbi, Rzadki, Emyl (ten specjalnie z VAG Nysa przyjechał do nas na trening) rozgrywając wystrzałowe akcje oraz oczywiście niezapomniany kapitan zespołu, prowodyr wszelkiego zła, „JA NIE WIEM CO SIĘ DZIEJE ! ON SAM TTAK SZCZELA”, „DEJ MU NIE BONDŹ CIOTA, PATRZ JA MU DAM PCZEKAJ” (tak motywuje pozostałych graczy), człowiek, który płuca na boisku zostawi, ale się nie podda! … DYZIEK z chorobą nogi, która wpada w dziwne drgania, nikt nie potrafi tego zatrzymać, nikt nie wie jak to się dzieje i dlaczego, lekarze bezradnie rozkładają ręce..

„Gdy raz zostaniesz doceniony na boisku za każdym razem musisz pokazać chęć walki za drużynę.. Kto raz został władca ognia nie może zawieźć swoich wiernych i tanio sprzedać skóry” – wyznał w wywiadzie po meczu sam „Dyziek”.

Wiewiórki uciekły w stronę morza więc .. it’s a sake time! Część zlotowiczów została na placu w blasku kolorowych reflektorów w rytm muzyki, która na OSSP co roku jest najwyższych lotów. Byli też tacy, którzy trenowali przed domkami w swoim gronie, tańcom nie było końca.

Niedzielny poranek to czas refleksji, głębokich przemyśleń i próba ułożenia wczorajszego wieczoru w logiczną całość, każdy dorzucał jakieś kawałki więc mogliśmy mniej więcej wiedzieć #cosiędziałowczoraj .

Po sprawdzeniu stanu technicznego pojazdów po całonocnym upalaniu część z nas zaczęła się powoli pakować, jedni poszli zamoczyć nogę w pobliskim bajorze by niebawem wrócić na rozdanie nagród.

Wyróżnienie od naszej ekipy otrzymał Adam, właściciel żółtego Audi TT R32, o którym niebawem będziecie mogli przeczytać więcej na naszym blogu.

Rzec można, że zgrupowanie kadry przebiegło klasycznie, niektórzy zawodnicy nie dotrwali do końca spotkania i trzeba było przeprowadzić zmianę, ale… Taki właśnie jest OldSchoolSuicide. Jest to taki „Survival match” , gdzie wątroby trzeba wziąć trzy i być świadom tego, że jeśli jedzie się tam pierwszy raz to na pewno nie ostatni.
Jedyny w swoim rodzaju klimat, gdzie najważniejsi są ludzie, a nie auta, tu liczy się dobra zabawa i chill out.

Skutkiem ubocznym jest to, że po OSSP wracając w niedzielę do domu każdy łapie chwilę zadumy, dopiero wtedy dociera do nas, że ten event się skończył i jesteśmy już w domach. Następnego dnia zbierając się do pracy zakładamy koszulkę na drugą stronę, dwie różne skarpetki, a sąsiadowi na klatce zamiast powiedzieć „dzień dobry” mówimy „eeouueyyyuouu” , jest to nieuniknione.

Już nie możemy doczekać się kolejnej edycji „Three days in Bangkok”, na której na pewno pojawimy się ponownie całym zespołem.

W imieniu całej ekipy WrocLOW chciałbym podziękować wszystkim, z którymi spędziliśmy te trzy dni oraz oczywiście organizatorom za to, że mogliśmy dzięki nim bawić się w tak doborowym towarzystwie, na takiej imprezie.

Najlepsze wspomnienia zostaną w naszych głowach, nie da się tego tak po prostu napisać..

DZIĘKUJEMY!

PS. Więcej zdjęć niebawem na moim fanpage oraz na FB WL.

Rafał „Pezet” Niedźwiecki & ekipa WrocLOW

GET LOW BRO

Zdjęcia: Rafał Niedźwiecki Photography

Ostatnie dwa dni charakteryzowało bardziej turystyczne podejście do wyprawy. Walące z góry słońce, przepiękna pogoda i widoki a także lekkie zluzowanie jeśli chodzi o intensywność samochodowych atrakcji w poszczególnych miejscowościach sprawiły, że postawiliśmy na czillout nad basenem, grillowanie, zwiedzanie nabrzeża czy pobliskich ruin zamku i amfiteatru.

Oczywiście, oprócz byczenia się – podróżowaliśmy każdego dnia jak Pan Bóg nakazał. Odhaczone na liście tradycyjnie: Parking na Faakerze,  Mischkulnig, Pyramiden Kogel, Velden, Maria am Worth, Reifnitz.

Czwartek stał pod znakiem sesji fotograficznych i video. Baran z Denisem zostali zaproszeni do udziału w filmie dla Felgen Outlet kręconym przez Mikea Crawata a nam udało się nawet zrobić wyjazdową „dzielnię” z bardzo ciekawym VW Polo z Belgii. Efekty miejmy nadzieję, że już niebawem :) Wieczorne odwiedziny Casino Velden zwieńczyły ten różnorodny w atrakcje dzień.

Ostatni dzień to potężny smuteczek. Raz, że piątkowy poranek przywitał nas najlepszą pogodą podczas całego wyjazdu a dwa, że znów zaczęło się coś dziać. Głównie w Reifnitz. Scena pod obchody kolejnej edycji Treffen budowana przez polską firmę rosła w oczach. Na jednym z pobliskich parkingów ekipa Gepffefert zorganizowała spot głównie dla new waveów poruszających się na airze, a z racji rozpoczynającego się kolejnego weekendu zjechały się, niewidziane wcześniej, auta – powodując kolejne wycieki śliny z paszczy.

Opuszczając hotel czuliśmy się jakby ktoś nas wyganiał z własnego domu. Część załogi pozostała do dziś, na czele z Baranem, zbierającym mandaty jak przed kilkunastu laty kolorowe karteczki.  My z nieukrywanym żalem zapakowaliśmy się do busa obierając kierunek na Polskę, do której zawsze dobrze wrócić ale tym razem jakoś wyjątkowo ciężko. Ehhh… No nic. Bez zbytniego rozwodzenia się zapraszamy na oficjalne sprawozdanie z wyprawy WrocLOW na tegoroczne Worthersee. Wszelkoe ochy i achy, podsumowania i konkluzje zostawiamy na finalną relację.  Jeśli wszystko dobrze pójdzie to pojawi się ona w przyszłą niedzielę. W międzyczasie pokatujemy Was jeszcze fotkami z wyjazdu a sami wracamy do prac nad Czillen am Grillen 2017. Big UP!

Kamil „Cegieł” Cegiełka
GET LOW BRO
Zdjęcia:
Grzegrz „Shibby” Zieliński

Piątego dnia część załogi musiała wracać już do Wrocławia z nieukrywanym żalem wymalowanym na twarzach i radością bijącą wprost od strony wątroby. Pozostali, korzystając z świetnej pogody wybrali się, w końcu na Alpenstrasse by zrobić sobie małe BMW Treffen ciesząc się urokliwymi górskimi widokami.

Look na that góry <3

Na powrocie standardowa rundka. Niestety środek tygodnia rządzi się swoimi prawami i środowa wycieczka pozostawiła lekki niedosyt. Niemal wszystkie punkty, w których zazwyczaj tętni tuningowe życie były na ogół puste – co w połączeniu ze wspomnianą wcześniej doskonałą pogodą sprawiło, że sporo osób postawiło na czillout, grillowanie, spędzanie wolnego czasu w miejscach innych niż stacje, parkingi itp. Część z nas skorzystała z zaproszeń od Felgen Outlet na imprezę odbywającą się na promie a reszta zrobiła sobie objazd nabrzeża zahaczając o Reifnitz, Maria am Worth czy Velden by na koniec sprawdzić co dzieje się na parkingu przy Turbokurve. Niestety był zapełniony może w 3/4 z dużą ilością „średnich” jak na standardy Worthersee aut więc trzeba było zjechać na bazę, pomoczyć odwłoki w basenie i poczillować przy grillu z nowo poznanymi kolegami z Węgier.

Na koniec zdjęcie jednego z bardziej pojechanych ulepów jakie krążą nad jeziorem. Za jakiś czas wrzucimy osobny wpis poświęcony podobnym stworom z tegorocznej wyprawy na Worthersee :) Zapraszamy do śledzenia bloga, instagrama, facebooka wL, jak i naszych fotografów.

Kamil „Cegieł” Cegiełka
GET LOW BRO
Zdjęcia:
Grzegrz „Shibby” Zieliński

Dziś krótki wpis z tego co działo się czwartego dnia wyjazdu nad Worthersee. Zmotoryzowana część załogi wybrała się w oddaloną o około 60km od miejsca zakwaterowania przepiękną krainę zwaną austriacką Maltą, z której śnieżnych rejonów zamieszczamy kilka wesołych fotek.

Po przyjeździe na „wokół faakerowe” rewiry zrobiliśmy tradycyjny objazd zaczynając od Mischkulnig, gdzie pomiędzy zmieniającymi się patrolami policji można było zobaczyć kilku beemkowych katów szportowego obuwia marki Nankang czy karabinierów strzelających ogniem piekielnym (pozdrawiamy pana z czarnego Corrado), który dosłownie ściągał czapki z głów.

Po zabawach wokół stacji paliw zrobiliśmy wycieczkę do Velden by za jedyne 20€ biletu postojowego ;) można było posiedzieć w knajpie ulokowanej w kasynie. Fajny i czilloutowy wieczór tradycyjnie zakończony treningiem kadry.

Kolejne wpisy już niebawem. Zapraszamy do śledzenia bloga, instagrama, facebooka wL, jak i naszych fotografów.

Kamil „Cegieł” Cegiełka
GET LOW BRO
Zdjęcia:
Rafał „Pezet” Niedźwiecki
Grzegrz „Shibby” Zieliński

Trzeci dzień to głównie rozruch. Jeden śmiałek poszedł zdobywać pobliskie szczyty a dwóch kolejnych postanowiło zaskarbić sobie uznanie austriackich policjantów. Póki co w meczu Baran VS Denis 240:140€. By nie kusić zbytnio losu wczorajszy dzień to w dużej mierze Faak am See i posiadówa na parkingu. Można było na nim zauważyć kilka aut, które widzieliśmy dzień wcześniej na zlocie w Klagenfurcie, jak chociażby obłędne czarne BMW 2002 – zdaniem naszej ekipy jeden z lepszych golfów tego weekendu ;)

Gdy nad parking nadciągnęły chmury, z których zaczęło ciapać ruszyliśmy na ostatnią tego dnia kiwkę po okolicznych miejscowościach. Z jednej strony lekki deszczyk sprawił, że nie staliśmy w ogromnych korkach do kluczowych checkpointów a z drugiej niestety odbiło się to na frekwencji czy chociażby atrakcyjności przejazdów. Po krótkim samochodowym spacerze  zjechaliśmy wszyscy do hotelu by po raz pierwszy od początku zgrupowania odbyć trening w pełnym składzie kadry narodowej ;)

#basenwdeszczu #kochamniebije #mokrafoka #ksj

Kolejne wpisy już niebawem. Zapraszamy do śledzenia bloga, instagrama, facebooka wL, jak i naszych fotografów.

Kamil „Cegieł” Cegiełka
GET LOW BRO
Zdjęcia:
Rafał „Pezet” Niedźwiecki
Grzegrz „Shibby” Zieliński

Drugi dzień wyjazdu był jednocześnie szóstym dniem tygodnia. My rozpaleni jak pochodnia już od samego rana atakowaliśmy wszelkie możliwe zakątki „wokół komina” by „podbić kartę” na każdej możliwej miejscówce. Wszystko po to by wyrobić się przed wyjazdem na XS CarNigh w Klagenfurcie.

Na Faakerku na mnie osobiście duże wrażenie zrobił wypuszczany na Brazylię VW SP2, o którym postaramy się jeszcze bardziej dokładnie wspomnieć za jakiś czas.  Po przejściu placu wzdłuż i wszerz musowo odwiedziliśmy Pyramiden Kogel oraz Sabotnik a część wL, która dostała się na XSa wstartowała do Klagenfurtu by zainstalować się na jednej z pięciu hal expo.

A na halach cuda – dziwy i nie mówię tylko o Lexy i jej koleżance z branży rozrywkowej. Swoją droga nowa odsłona Huracana ssie mocniej niż właścicielka :(Co do specjalitedelamezą – mnogość pociętych przez Mistrza Akirę Porszawek przytłaczała. Sam Nakaisan na ostrym czilloucie ogarniał dwa kolejne auta sygnowane skrótem RWB ustawione na scenie hali kongresowej targów w Klagenfurcie, skupiając wokół siebie rzeszę gapiów.

Lecimy dalej na kiwkę-bajrkę a Was zapraszamy do śledzenia bloga, instagrama, facebooka wL jak i naszych fotografów.

Kamil „Cegieł” Cegiełka
GET LOW BRO
Zdjęcia:
Rafał „Pezet” Niedźwiecki
Grzegrz „Shibby” Zieliński